Kolejny etap naszego projektu związany jest z działaniem lokalnym. Klasa 3D pod opieką pani Katarzyny Kosiorowskiej w ramach zajęć biologii obserwowała drzewa z naszej szkolnej posesji pod kątem ich stanu, próbując odpowiedzieć na pytanie, jak zmiany klimatu wpływają na drzewostan szkolnego ogrodu.
Ogólna ilość drzew na terenie naszej szkoły wynosi 80. Starodrzew został zasadzony około 45 lat temu, a nowsze nasady przed 35 laty. Wśród gatunków drzew możemy wyróżnić lipę drobnolistną, lipę szerokolistną, lipę amerykańską, platana klonolistnego, magnolię, graba pospolitego, dąb szypułkowy, tuję, klona pospolitego, sosnę czarną, kasztanowca białego, jesiona wyniosłego, wiąz górski, robinię akacjową, czereśnię, jabłoń, kłęka kanadyjskiego, śliwę, topolę niekłańską, morwę białą, sosnę wejmutkę, bez czarny, orzecha włoskiego, klona jawora.
Pięć z wyżej wymienionych drzew decyzją Rady Miasta z 1998 r. uznano za pomniki przyrody ożywionej. Najbardziej okazały w tej grupie jest platan klonolistny o rozłożystej koronie mierzącej w obwodzie 455 cm, zaś wysokość drzewa to 28.5 m. Kolejnym okazem jest klon zwyczajny o obwodzie 320 cm. Przy płocie wzdłuż Alei Orła Białego rośnie grab pospolity. Drzewo mierzy 288 cm w obwodzie, wysokość okazu to 20 metrów. Pomnikowa lipa węgierska została posadzona w 1905 r. w setną rocznicę śmierci Friedricha von Schillera. Sto lat później (w dwusetną rocznicę) uczniowie szkoły ufundowali pamiątkową tablicę. Okaz mierzy w obwodzie 291 cm przy wysokości 30 m. Obok lipy rośnie pomnikowy kłęk kanadyjski. Drzewo posiada pień o obwodzie 215 cm, wysokość okazu to 23 metry. To bardzo rzadki gatunek drzewa parkowego i na Dolnym Śląsku tylko dwa egzemplarze posiadają status pomnika przyrody (informacje pochodzą ze strony: link do strony Pomniki przyrody).
Ogólna kondycja drzew jest dobra. Niektóre stare drzewa mają suche gałęzie, są nadpróchniałe, obecna jest na nich jemioła. Nie widać na nich poparzeń słonecznych ze względu na fakt, że obszar, na którym rosną jest dość zacieniony. W czasie ostatnich 3 lat zlikwidowano 6 drzew ze względu na ich słabą kondycję wynikającą z wieku – drzewa były stare i chore. W miejscach gdzie rosły możemy zauważyć pozostałości pnia, co daje obraz, jak duże były utracone gatunki. Na początku maja straciliśmy kolejne – rosnący przy korcie dąb. Drzewo wyglądało na zdrowe, jednak po zbadaniu go przez ekspertów okazało się, że nie posiadało zupełnie głębokiej bryły korzeniowej. Korzenie były tak płytkie, że drzewo nie było w stanie dłużej utrzymać się w pozycji pionowej i po prostu upadło. Niestety kilka innych okazów rosnących na terenie naszego szkolnego ogrodu może podzielić jego los.
