W związku z naszym wyjazdem do Poczdamu, braliśmy udział w wielu różnych zajęciach, które miały na celu zgłębić naszą wiedzę na temat obecnej sytuacji klimatycznej i ekologicznej na świecie. Mieliśmy też szansę popracować nad naszymi zdolnościami ogrodniczymi i manualnymi. Jedną z czynności, których mieliśmy okazję się nauczyć, było pozyskiwanie nasion z już wysuszonego fragmentu rośliny. Jak wiadomo jest to jeden z najważniejszych kroków tworzenia nowej rośliny, gdyż bez nasion, rośliny nie mogą powstać. Filozofią ogrodników z zespołu parkowo-pałacowego Babelsberg jest 'zero-waste’. Dlatego właśnie wykorzystują oni naturalny cykl rośliny i pozyskują nasiona sami. W każdej roślinie proces separacji owych nasion od reszty przebiega inaczej. Jedną wystarczy wstrząsnąć, aby wyleciały poszczególne nasiona, w innych roślinach trzeba je wyłuskać palcami lub innego rodzaju narzędziami. W takim przypadku trzeba rozłożyć wysuszony fragment rośliny tak, żeby ułatwić sobie dostęp do ziaren. Po pracy w szklarni mogliśmy zachować część nasion dla siebie. Zapakowaliśmy je do specjalnej papierowej torebki i wiosną będzie można je zasadzić. Całość tej aktywności była bardzo interaktywnym i interesującym przedsięwzięciem. Ze względu na właśnie takie rodzaje zajęć, wycieczka do parków i pałaców Poczdamu była niepowtarzalna.

>>obejrzyj galerię<<

Rok 2022 został obwołany rokiem Ignacego Łukasiewicza (1822-1882), wynalazcy i pioniera przemysłu naftowego, działacza niepodległościowego i społecznika. Unesco objęło to wydarzenie swoim patronatem. Uczennica klasy 1B Małgorzata Skoczypiec, pod opieką merytoryczną pani Agnieszki Rurak-Żeleźny, postanowiła przybliżyć postać tego wielkiego Polaka społeczności szkolnej. Przygotowała bardzo ciekawą prezentację na temat uczonego, którą możecie obejrzeć poniżej. Ponadto Małgosia przeprowadziła w klasach pierwszych cykl lekcji o Ignacym Łukasiewiczu w ramach zajęć historii i teraźniejszości.

>>obejrzyj prezentację<<

>>obejrzyj galerię<<

Podczas naszego pobytu w Poczdamie mieliśmy okazję wziąć udział w zajęciach, które miały na celu pogłębić naszą wiedzę na temat pracy przy utrzymaniu parków i pałaców Berlin Brandenburg. Jedno z nich polegało na pozbywaniu się nadmiaru glonów z jednego z dwóch stawów znajdujących się na terenie parku Babelsberg, co okazało się trudne i pokazało nam, że praca w ogrodzie niekoniecznie musi należeć do łatwych.

W czwartek 9 lutego odbyła się lekcja otwarta zorganizowana przez klasę 2E pod opieką merytoryczną p. Beaty Kuci dotycząca polskich obiektów umieszczonych na Światowej Liście Rezerwatów Biosfery Unesco. Zajęcia, na które zaproszona została pani dyrektor Anna Górska i opiekun szkolnego koła Unesco pani Marta Gubalska, były podsumowaniem klasowego projektu „Człowiek i biosfera”.

Babia Góra Masyw górski w Europie (Polsce i Słowacji). „Babia góra” znajduje się w Paśmie Babiogórskim należącym do Beskidu Żywieckiego w Beskidach Zachodnich. Jest drugim, zaraz po Tatrach, najwyższym szczytem w Polsce. Najwyższym szczytem Babio góry jest „Diablak”-1725 m n.p.m.

Parki i ogrody Poczdamu są nie tylko okazem dla fanatyków przyrody i ekologii, lecz również pasjonatów historii. Podczas naszego wyjazdu poznaliśmy historię powstania terenów oraz symbole, które pozostawiła po sobie późniejsza historia. W parku Babelsberg zobaczymy między innymi Most Glienicke leżący na rzece Haweli.

Jednym z praktycznych zajęć na terenie New Garden było badanie gleby. Krótki wstęp z teorii, dotyczył poznania różnych rodzajów ziem potrzebnych do nawożenia i urozmaicenia gleby na terenach parku: ogrodnicy stale doglądają zmian we florze i dokładają jak największych starań, aby zoptymalizować rozwój i wzrost roślin.

Następnie mogliśmy sami dostrzec zmiany w naturalnej glebie parku.

Podczas naszego wrześniowego wyjazdu do Poczdamu organizowanego przez UNESCO mieliśmy szansę pogłębić wiedzę w dziedzinie ogrodnictwa i poznać wiele ciekawostek w zakresie hodowli i uprawy roślin występujących na terenie ogrodów poczdamskich. Tym, co szczególnie zwróciło naszą uwagę, były oparzenia drzew. Dowiedzieliśmy się, że pod wpływem dużego promieniowania słonecznego na korze drzew mogą pojawiać się plamki oznaczające oparzenie rośliny. Potem dochodzi do większych ubytków w korze drzewa. Kolejnym zaskakującym odkryciem było drzewo, które pomimo tego, że jego korzenie znajdowały się w wodzie, było wysuszone. Powodem była zbyt mała ilość opadów – drzewo nie było w stanie absorbować wilgoci z atmosfery.