Dziś na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Tolerancji, ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 12 grudnia 1995 roku, z inicjatywy UNESCO.

Międzynarodowy Dzień Tolerancji to święto szacunku, akceptacji i uznania bogactwa różnorodności kultur na świecie. Głównym celem tego dnia jest uświadamianie społeczeństwa o niebezpieczeństwie związanym z konsekwencjami dyskryminacji. Ten czas może być też okazją do głębszej refleksji na temat nietolerancyjnych zachowań w wielu aspektach. Pamiętajmy, że tolerancja to postawa społeczna i osobista odznaczająca się poszanowaniem poglądów, zachowań i cech innych ludzi, a także ich samych. Tego dnia warto zastanowić się nad własną postawą w odniesieniu do ludzi, z którymi współżyjemy.

W dniach 1-7.X.2023 r. uczniowie II LO, w tym członkowie Szkolnego Klubu UNESCO, pod opieką p. Michała Rocznika, p. Anny Rogowskiej oraz p.Eweliny Rempińskiej odwiedzili podczas obozu humanistycznego w słonecznej Italii wiele miejsc ujętych na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO.

Wycieczka edukacyjna rozpoczęła się w Wenecji, gdzie wraz z przewodnikiem lokalnym zwiedziliśmy Plac Św. Marka

Kolejny etap naszego projektu związany jest z działaniem lokalnym. Klasa 3D pod opieką pani Katarzyny Kosiorowskiej w ramach zajęć biologii obserwowała drzewa z naszej szkolnej posesji pod kątem ich stanu, próbując odpowiedzieć na pytanie, jak zmiany klimatu wpływają na drzewostan szkolnego ogrodu.

Ogólna ilość drzew na terenie naszej szkoły wynosi 80. Starodrzew został zasadzony około 45 lat temu, a nowsze nasady przed 35 laty. Wśród gatunków drzew możemy wyróżnić lipę drobnolistną, lipę szerokolistną, lipę amerykańską, platana klonolistnego, magnolię, graba pospolitego, dąb szypułkowy, tuję, klona pospolitego, sosnę czarną, kasztanowca białego, jesiona wyniosłego, wiąz górski, robinię akacjową, czereśnię, jabłoń, kłęka kanadyjskiego, śliwę, topolę niekłańską, morwę białą, sosnę wejmutkę, bez czarny, orzecha włoskiego, klona jawora.

Pięć z wyżej wymienionych drzew decyzją Rady Miasta z 1998 r. uznano za pomniki przyrody ożywionej. Najbardziej okazały w tej grupie jest platan klonolistny o rozłożystej koronie mierzącej w obwodzie 455 cm, zaś wysokość drzewa to 28.5 m. Kolejnym okazem jest klon zwyczajny o obwodzie 320 cm. Przy płocie wzdłuż Alei Orła Białego rośnie grab pospolity. Drzewo mierzy 288 cm w obwodzie, wysokość okazu to 20 metrów. Pomnikowa lipa węgierska została posadzona w 1905 r. w setną rocznicę śmierci Friedricha von Schillera. Sto lat później (w dwusetną rocznicę) uczniowie szkoły ufundowali pamiątkową tablicę. Okaz mierzy w obwodzie 291 cm przy wysokości 30 m. Obok lipy rośnie pomnikowy kłęk kanadyjski. Drzewo posiada pień o obwodzie 215 cm, wysokość okazu to 23 metry. To bardzo rzadki gatunek drzewa parkowego i na Dolnym Śląsku tylko dwa egzemplarze posiadają status pomnika przyrody (informacje pochodzą ze strony: link do strony Pomniki przyrody).

Ogólna kondycja drzew jest dobra. Niektóre stare drzewa mają suche gałęzie, są nadpróchniałe, obecna jest na nich jemioła. Nie widać na nich poparzeń słonecznych ze względu na fakt, że obszar, na którym rosną jest dość zacieniony. W czasie ostatnich 3 lat zlikwidowano 6 drzew ze względu na ich słabą kondycję wynikającą z wieku – drzewa były stare i chore. W miejscach gdzie rosły możemy zauważyć pozostałości pnia, co daje obraz, jak duże były utracone gatunki. Na początku maja straciliśmy kolejne – rosnący przy korcie dąb. Drzewo wyglądało na zdrowe, jednak po zbadaniu go przez ekspertów okazało się, że nie posiadało zupełnie głębokiej bryły korzeniowej. Korzenie były tak płytkie, że drzewo nie było w stanie dłużej utrzymać się w pozycji pionowej i po prostu upadło. Niestety kilka innych okazów rosnących na terenie naszego szkolnego ogrodu może podzielić jego los. 

>>obejrzyj galerię<<

We wrześniu mieliśmy okazję zwiedzać ogrody w Poczdamie i zapoznać się z pracami wykonywanymi w celu ich utrzymania w jak najlepszym stanie. Jak się okazało, wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy z ogromnej wartości tego zabytku Unesco, przez co ogrody są zaśmiecane. Miasto płaci spore sumy, by oczyścić te tereny,

W trakcie wrześniowej wycieczki do Poczdamu w Niemczech, organizowanej przez Unesco, mieliśmy możliwość poznania działania szkółek młodych drzew. Taka szkółka znajduje się w Babelsberg Park. Znajdują się tam różnego rodzaju krzewy i sadzonki drzew, które są poddawane stałym obserwacjom i badaniom. W szkółkach stosuje się dwa sposoby produkcji drzew. Pierwszym z nich jest rozmnażanie wegetatywne, polegające na powstawaniu nowych organizmów z części organizmu rodzicielskiego. Inną technikę stanowi z kolei tak zwane rozmnażanie generatywne, poprzez wysiew nasion. Celem szkółki jest również przeciwdziałanie umieraniu poszczególnych gatunków roślin. Poprzez obserwacje ogrodnicy są w stanie wyciągnąć wnioski, co negatywnie wpływa na konkretny rodzaj rośliny i jakie gatunki mają szansę przeżyć w danym środowisku i w danych warunkach. Okazuje się, że często są to inne gatunki, niż rodzime, czyli te, które rosły w danym miejscu od wielu lat. Dzięki temu ogrodnicy zbierają informacje, jak można odtworzyć drzewostan zniszczony przez zmiany klimatu.

>>obejrzyj galerię<<

W związku z naszym wyjazdem do Poczdamu, braliśmy udział w wielu różnych zajęciach, które miały na celu zgłębić naszą wiedzę na temat obecnej sytuacji klimatycznej i ekologicznej na świecie. Mieliśmy też szansę popracować nad naszymi zdolnościami ogrodniczymi i manualnymi. Jedną z czynności, których mieliśmy okazję się nauczyć, było pozyskiwanie nasion z już wysuszonego fragmentu rośliny. Jak wiadomo jest to jeden z najważniejszych kroków tworzenia nowej rośliny, gdyż bez nasion, rośliny nie mogą powstać. Filozofią ogrodników z zespołu parkowo-pałacowego Babelsberg jest 'zero-waste’. Dlatego właśnie wykorzystują oni naturalny cykl rośliny i pozyskują nasiona sami. W każdej roślinie proces separacji owych nasion od reszty przebiega inaczej. Jedną wystarczy wstrząsnąć, aby wyleciały poszczególne nasiona, w innych roślinach trzeba je wyłuskać palcami lub innego rodzaju narzędziami. W takim przypadku trzeba rozłożyć wysuszony fragment rośliny tak, żeby ułatwić sobie dostęp do ziaren. Po pracy w szklarni mogliśmy zachować część nasion dla siebie. Zapakowaliśmy je do specjalnej papierowej torebki i wiosną będzie można je zasadzić. Całość tej aktywności była bardzo interaktywnym i interesującym przedsięwzięciem. Ze względu na właśnie takie rodzaje zajęć, wycieczka do parków i pałaców Poczdamu była niepowtarzalna.

>>obejrzyj galerię<<